© by Elisabeth Halbmayr

Drochnparty

Gebuadzdog hod da Drochn
und er losst’s gaunz sche grochn.
Er schmeißt a Party, do haud’s di um’d Erd,
midn schwindlichn Esl und min oaheandladn Pferd.
Eiglond is a de lilane Kuah,
va ihrn frischn Gaugau griangs ole ned gnua.
Es keman de Gansl und de Antn
mid ole ernare Onkln und Tantn.
Ole sans do, koan haums vagessn,
da Tisch, der biagt si, ’s wird gsoffa und gfressn.
Da gfliaglde rode Stier
trinkt heit ausnahmsweis a Bier.
De oide Schneckn va da Post
hebt ihr Glasl und schreit Prost.
Nur a Wossa trinkt de Schlaunga,
deaf kan Alk, weu sie is schwaunga.
Da Drochn beißt in an Opfe und spuckt.
Do is da Lindwurm drinnad ghuckt!
Und de Bänd, de fetzt, owa voi,
spüd an supa Racknroi!
Da schwindliche Esl aun da Klaumpfn,
spüd das si de Huaf vakraumpfn.
Aum Saxl is de wüde Sau,
de woa wias kema is scho blau.
Aum Schlogzeig huckt des Krokodü,
des spüd de gaunze Zeit wos’s wü.
Des freche Oachkatzl spüd Klavier
und in Boss, den spüd da Stier.
Da Frosch midn Sprochföhla zoagt wosa kau,
singt söwa im Chor dreistimmig Miau.
Da Hos und da Igl fressn umd Wett,
in Igl zreißts fost, es is a Gfrett.
Da grinzade Koda daunzt mid da Maus,
Er hauds ind Luft, in Mong hebts ihr aus.
Da Tintifax, de oide Graxn,
fliagt ban Taunzn üwa d’eigenen Haxn.
Da Ostahos legt im Takt bunte Oa,
sei Hendlfreindin wird a Noa.
Haundstaund-mochad steppt da Bär,
owa koana schaut grod her.
Da dicke fette Kuglfisch
daunzt scho damisch aufn Tisch.
Da Off, der mocht an Watschntaunz,
da Ölefaunt, der tschekts ned gaunz.
Griagt a jeds moi oane gwischt,
und daun fliagta gengan Tisch.
Gaunz zum Schlus wiad übad Nocht
da rode Stier zan Oxn gmocht.
Weu da Drochn speid a Feia
und vabrennt in Stier de Eia.
Gibts’n nexts Joa nu, den Drochn,
daun losstas sicha wieda krochn.