© by Elisabeth Halbmayr

Mama nix Pyjama!
(oder: Wia ma so an Tog unta Doch und Foch bringt)

 Do in da Siedlung wohnt a Frau,
fünfadreißg und scho ganz grau.
Der Mau is ihr scho laung davo,
mit drei Kinda stehts jetzt do.
Drei Kinda, de’s aloa dahoit,
wei da Exmau ihr nix zoit.
Er losst si’s guatgeh in da Wöt,
sie hot zwa Jobs und nu koa Göd.

 Ob sie’s gfreit oda ned,
um Fünfe kräuts ausm Bett.
Sie richt des Frühstück her fian Sohn,
an stoakn Kaffee und a Kipfal mit Mohn.
Fir de Große nur Luft und an Tee,
nur ned zvü Kalorien, de losst des sunst steh.
Müsli und an Kakao fir de gaunz de Kloane,
de Rosinen muass ausklaubn, de Kloane mog koane!

 Miau! Do schnurrlt um de Haxn
de Kotz, de dirre Kraxn!
Schnö gibt de Frau ihr wos zum Fressn.
Söba hots nu nixi gessn.
Sie schaut aufd Uhr und rennt mit an Schreckn
Schnö durch de Zimman, de Kinda aufweckn.
Den Buam gfreits ned, de Große hot an Grand,
des is a Schworztee – a greana wor plant!
De Kloane is glei muadsdrum zwieder
und legt si oafoch wieder nieder.

 De Frau hoit in Bitzlzwerg ausm Bett,
während da Bua de letzte Müch vazett.
De Kloane spinnt in hochn Ermessn,
vaweigad ohne Müch des Essn.
De Frau, de kumt zu koan oanzign Bissn
De Kotz hot grod aum Bodn gschissn.

 Schnö treibt de Frau de Kinder ins Bod,
damits gschwind Zeit zum Putzn hot.
De Große braucht a Ewigkeit,
de Kloane spinnt und blazt und schreit.
Vor da Bodtir steht da Bua,
hot vom Tog jetzt ah scho gnua.

Nochdem do nu ole fiadi wern im Bod
und de Frau des Vorhaus putzt hot,
fohrt de Große ind Schui mitm Bus
und da Bua geht ind Lehr glei z’fuß.
De Zeit is knopp, de Kloane woat,
das wer mit ihr in Kindagoadn foad.
De Frau hupft gschwind ins Gwaund,
schnoppt de Kloane bei da Haund.
Koa Zeit zan Duschn oda essn,
schminkn kaus glei gaunz vagessn.

Kaum hodsn los, den Heaschmoan, den kloan,
muas sie direkt ind Oawad foan.
Da Chef, der vasteht do koan Spaß,
z’spot kema warad a fataler Schas.
Schließlich braucht de Frau jeds Groschal
fia ihre drei hungrign Goschal.

Sie mocht Telefondienst den gaunzn Tog,
griagt olle Kundn, de sunst koana mog.
Am Obnd geht’s dann nu zwoa Stund putzn,
losst si vo reiche Leit ausnutzn,
de ernan Dreck ned wegrama woin.
Dafir dans wenigstns brav zoin.

Zwischendurch derfs ned vagessn,
wanns kurz Zeit hot, schnö wos z’essn.
Und is auftnocht de Oawad dau,
foad de Frau so schnö wias kau
eikafa und zum Kindergoadn,
duat wird scho de Kloane woatn.

Sie bringt schnö de Kloane hoam,
siacht aum Weg wias ausschaud im Goan,
muas nu schnö in Rosn mahn,
den Einkauf kaus aloani zahn.
Da Bua und de Große höfn ihr ned,
de Große duad Fernsehn, da Bua is zbled.
Oda zfäu, trifft in Nogl am Kopf.
Er huckt mit an Bier muads zach auf da Soff.

De Frau richt des Essn firn Buam und de Kloane.
Obndjausn isst de Große nämli koane.
Da Bua griagt a Sömmi mit Extrawurscht,
de Kloa‘ a Kipfal und an Soft firn Durscht.
De Frau fuadad schnö de Kotz
und putzt nuamoi a Malheur va ihrn Plotz.

Dann is Ochte, de Kloane voi Dreck
vom Spün, und der muas a nu weck.
De Frau bodt de Kloane, dann steckt sie’s ins Bett
Und da Bua, der is so nett,
geht in sei Zimma und gibt a Ruah,
is jo do a braver Bua.
Bis er d Musi eischoit und zwoa so laut,
dass d‘ Noppan glei van Sessl haut!

Des Telefon leit, de Frau hebt o.
Hallo, de Nopparin spricht do.
Sie schimpft ihr üblichs Blablabla,
da Bua soi d’Musi leisa drah!
De Frau rennt, eigentli wie imma,
eh glei in dem Buam sei Zimma,
draht den Radio leisa,
diskutiert und wird dabei heisa.
Gibt da Bua daun endli auf,
setzt de Große nu oans drauf,
braucht Hüfe, weis grod Aufgob mocht.
Deitsch und Mathe, um Neine auftnocht!

De Frau zerbricht si mit Mathe den Schädl,
während de Tochta, des liabe Mädl
ind Luft schaut und nur Damdrahn duat.
De Mama mocht de Aufgob guat.
De Große legt si um Öfe niedea,
de Frau, de rechnt imma wieda.
Wies endli des Ergebnis hod,
is eh scho wieder moi sauspot.

Es is hiazt scho noch Mittanocht,
da Haushoit, der is nu ned gmocht.
Schnö wird des Wichtigste nu dau,
damit de Frau ins Bett geh kau.
Wia a Sta foit sie ins Bett,
oba hoit! So geht des net!
Kam liegts und mocht de Augen zua,
steht in da Dia ah scho da Bua
mit da Kloan aun da Haund,
de hiazt grod ned schlofa kau.

De Kloane, de hot erm segiad,
hiaz wird’s za da Mama transportiad.
De Kotz kimt eina und hupft ins Bett,
de Frau schernglt, es is a Gfrett.
De Frau hot jetzt nur mehr am Bodn an Plotz,
im Bett liegt de Kloane gaunz broad mit da Kotz.

 Kam guat gschlofn geht’s am nextn Tog
wieda los und koana mog.
Im Bett kräut d‘ Kotz hiazt umanaund.
De Frau liegt am Bodn, nu im Gwaund.
Zum Umziang woa koa Zeit fia de oame Mama.
Schlofn? Entspauna? Mama nix Pyjama!