© by Alois Duschlbauer

Muttertag im Pielachtal

 A Pielachtoler fohrt noch Wien,
so gegn Aufaung Mai,
und vernimmt vom Muttertog,
die gaunze Feierei!

 In die Gschäfta, wia er siagt,
erstengans ollerhaund,
Büacha, Blumen, Schmuck,
Gutscheine und Gwaund!

 Da Pielachtoler denkt sich,
I glaub, des is gaunz guat,
waunn i so übaleg,
wos d´Muatta für mi tuat!

 Darum hot er beschlossn:
„Gaunz klor, des moch i a,
für d´Muatta wos zan findn,
des is jo net so schwa!“

 „Natürli tua i mit,
so hot er sich gedocht,
do kauf i wos im Supermorkt,
daß net z´vü Göd ausmocht!“

 Daß die Soch im Rauhmen bleibt,
ma soll des Göd jo schonen,
hot er schließli eingekauft,
ban Hofer Kaffeebohnen!

 Daunn is er zuwakemma,
der bekaunnte Tog,
er sogt zu seiner Muatta:
„Heut spor i da vü Plog!“

 „Heut kaunnst länger schlofm,
heut bin i richtig nett,
heut bring i da zan Frühstück,
den Kaffee zan Bett“!

 Er bringt ihr den Kaffee,
recht bold in oller Fruah,
vapockt nu mitn Preis,
und moant nu stolz dazua:

 „Zan Muttertog Ois Guadi,
tua da heut net weh,
und waunnst an Gusta host,
daunn mohl da den Kaffee!“